تنها شهر متعارف گزارش شده هخامنشی
این شهر باستانی در ۴۴کیلومتری زابل قرار دارد و به دوران هخامنشی تعلق دارد. بناها از گل خام هستند و به دلیل چسبندگی بسیار زیاد گل در این منطقه دیوارهاپس از خشک شدن از آجر نیز سخت تر شده اند. به همین دلیل این شهر تقریبا سالم از زیر خاک بیرون آمده است.
ادامه در ادامه نوشتار
یکی از بناهای دهانه غلامان
نکته عجیب این است که در این شهر هیچگونه آثار زندگی یافت نشده است و احتمال این میرود که مردم شهر به دلیل خاصی آنرا ترک کرده باشند و شهر را متروک و بی سکنه گذاشته اند.
جنس دیوارها از خشت خام است
نقاشی دیواری
تعداد یکصد لیوان سفالی به همراه مهر سازنده مکشوفه از یک بنا
طول این شهر ۱۵۰۰متر است و آثار متعددی از دوران هخامنشی در آن وجود دارد که شامل ساختمانهای اداری، محله های مسکونی، معبد،رصدخانه، محله صنعتی ،خزانه و غیره است.در قسمت شمالی شهر بنای بزرگی دیده میشود که بالغ بر چهل و پنج اتاق دارد. این بنای عظیم تنها یک در داشته و در داخل آن ازستونهای بزرگی برای نگه داری سقف استفاده شده است. بزرگترین نقاشی دیواری دوران هخامنشیان بر روی یکی از دیوارهای این شهر دیده میشود. یکی دیگر از بناهای این شهر باستانی با اضلاع ۵۴متر،رصدخانه بوده که هم اکنون بازسازی شده است. در متون کهن نیز داریم که زرتشت در رصد خانه نیمروز حلول خورشید را رصد کرده است. بازی سایه ها در این بنا موقعیت سال را نشان میدهد. به دلیل اینکه بادهای سیستان از شمال به جنوب می وزد درهای خانه ها رو به جنوب است و آنهایی که رو به شمال است با یک باد شکن مهار شده اند.در این شهر بر خلاف معماری هخامنشی سقفها را گنبدی میساختند و این یکی از موارد نادر در زمان هخامنشی است.کانال آبی شهر را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می کند و احتمالا بخش شمالی به دلیل وجود ساختمانهای بزرگ در آن متعلق به اشراف شهر بوده و بخش جنوب رودخانه مردم معمولی زندگی می کردند. در این قسمت سازه های مسکونی توسط کوچه های موازی شرقی غربی تقسیم شده اند. استخوان های کشف شده عموما متعلق به پستان داران هستند و در نگاره های تخت جمشید زرنگیان گاو هدیه آورده اند. اینگونه میتوان نتیجه گرفت در این محل پرورش گاو از قدیم رونق داشته است.
